- Szczegóły
Śp. ks. Jan Teska, urodził się 11 grudnia 1938 roku w Jarocinie, jako syn Romana, górnika, i Katarzyny z d. Popiołek. Był najstarszy z trojga rodzeństwa. Został ochrzczony 26 grudnia 1938 roku w Parafii Świętego Marcina w Jarocinie. 9 października 1950 roku, w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach, przyjął sakrament bierzmowania z rąk biskupa Juliusza Bieńka.
W roku 1952 ukończył szkołę podstawową w Mysłowicach. Naukę kontynuował w Gimnazjum Ogólnokształcącym w Mysłowicach. Po maturze, w 1956 roku, wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie. W czasie formacji seminaryjnej przyjął, ówcześnie udzielane, niższe święcenia: ostariatu, lektoratu, egzorcystatu, akolitatu oraz subdiakonatu.
Święcenia diakonatu przyjął 8 kwietnia 1962 roku w Krakowie z rąk bp. Juliusza Bieńka, a święceń prezbiteratu udzielił mu bp Herbert Bednorz 24 czerwca 1962 roku w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Tytuł magistra uzyskał na podstawie pracy zatytułowanej „Indywidualizacja wychowania w Domach Dziecka”, przygotowanej na seminarium magisterskim z psychologii.
Pierwsze doświadczenia duszpasterskie zdobywał w Parafii Dobrego Pasterza w Istebnej i Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach, gdzie zastępował księży w czasie wakacji.
Jako wikariusz pełnił posługę w następujących parafiach: Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Tarnowskich Górach-Lasowicach (1962-1965), Świętej Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach (1965-1968), Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i Świętego Antoniego w Wodzisławiu Śląskim-Jedłowniku (1968-1971), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radlinie-Biertułtowach (1971-1975), Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Katowicach-Szopienicach (1975-1977), Świętej Barbary w Chorzowie (1977-1980), Świętego Jerzego w Rydułtowach (1980-1986), Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach (1986-1987). W roku 1986 biskup Damian Zimoń powierzył opiece duszpasterskiej księdza Jana Teski mieszkańców Chałupek, gdzie w przyszłości miała powstać nowa placówka duszpasterska. 19 kwietnia 1987 roku przy kaplicy w Chałupkach została erygowana tymczasowa parafia, w której ksiądz Jan został mianowany administratorem. 8 sierpnia 1988 roku powierzony mu został urząd proboszcza w nowej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Marklowichach-Chałupkach. W czasie swojej posługi, oprócz duszpasterstwa, prowadził budowę kościoła parafialnego.
1 sierpnia 2004 roku został przeniesiony na emeryturę i zamieszkał na terenie parafii, w której posługiwał. W 2019 roku przeniósł się do Domu Świętego Józefa w Katowicach.
Ksiądz Jan Teska zmarł 29 lipca 2024 roku, w 63. roku kapłaństwa. Przeżył 85 lat. Msza święta eksportacyjna została odprawiona 2 sierpnia 2024 roku w Parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Marklowicach-Chałupkach. Pogrzeb odbył się 3 sierpnia 2024 roku w Parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach, gdzie został pochowany.
- Szczegóły
Z okazji Wielkiego Czwartku - dnia ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa zostaliśmy po raz kolejny obdarowani życzliwością i indywidualnymi prezentami przez Parafian i Duszpasterzy z Olzy ( parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju) oraz z Krzyżkowic (parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa). Wszystkim Parafianom wraz z ich Proboszczami składamy serdeczne podziękowania za szczególnie miłą nam pamięć. życzymy by ofiarowane nam dobro, przyniosło w Waszym życiu wiele Bożego błogosławieństwa.
Szczęść Boże!
- Szczegóły
Pan rzeczywiście zmartwychwstał! Alleluja!
Wszystkim życzymy dobrych świąt Zmartwychwstania Jezusa.
- Szczegóły
19 marca w Uroczystość Św. Józefa Oblubieńca N.M.P. przeżywaliśmy odpust. Uroczystej Mszy św. Przewodniczył ks. Arc. Wiktor Skworc za co serdecznie dziękujemy. Oddajemy się w opiekę naszemu patronowi, by jak On nieustannie być zanurzonym w Słowie Bożym, by tak jak w Jego życiu i w naszym to Słowo znalazło swój dom.
- Szczegóły
Z przykrością zawiadamiamy, że 8 marca 2024 r. zmarł śp. ksiądz Andrzej Morawski, lat 72, rocznik święceń 1976 (48. rok kapłaństwa), emerytowany proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach.
ŚP. KS. ANDRZEJ MORAWSKI, urodził się 22 kwietnia 1951 roku w Raciborzu, jako syn Stanisława, górnika i Otylii z d. Nieszporek. Miał trzy siostry. Został ochrzczony 22 maja 1951 roku w Parafii Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu. Do Pierwszej Komunii Świętej przystąpił 12 czerwca 1960 roku, a sakrament bierzmowania przyjął 21 października 1961 roku w Parafii Świętego Antoniego w Rybniku z rąk biskupa Herberta Bednorza. Po bierzmowaniu został ministrantem.
Szkołę podstawową ukończył w Rybniku-Wielopolu, a następnie kontynuował naukę w II Liceum Ogólnokształcącym – obecnie im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego – w Rybniku. Po uzyskaniu w 1969 roku świadectwa dojrzałości z wyróżnieniem wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W latach 1970-72 odbył służbę wojskową w Bartoszycach. Święcenia diakonatu przyjął 16 lutego 1975 roku w Wodzisławiu Śląskim, a święcenia prezbiteratu 15 kwietnia 1976 roku w Katowicach. Szafarzem sakramentu święceń był biskup Herbert Bednorz. Studia teologiczne ukończył w 1976 roku pisząc pracę naukową z dogmatyki na temat: „Trynitaryczny kształt Kościoła w świetle Soboru Watykańskiego II”. Stopień magistra otrzymał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie.
Jako wikariusz pełnił posługę duszpasterską w następujących parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piaśnikach (1976-1979), Świętego Mikołaja w Bielsku-Białej (1979-1982; obecnie diecezja bielsko-żywiecka), Świętej Jadwigi Śląskiej w Rybniku (1982-1984), Świętego Józefa Robotnika w Rudzie Śląskiej (1984-1988), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym (1988-1989).W parafiach posługiwania ksiądz Andrzej katechizował dzieci, młodzież i dorosłych, opiekował się duszpastersko chorymi oraz prowadził grupy ministrantów, Oazy i Dzieci Maryi.
W 1986 roku uzyskał tytuł magistra homiletyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie broniąc pracę zatytułowaną: „Troska o kaznodziejstwo księdza biskupa Józefa Sebastiana Pelczara na podstawie jego dzieł”.
W 1989 roku po trzymiesięcznej posłudze wikariusza w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Czerwionce został administratorem erygowanej Parafii Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Czerwionce i budowniczym kościoła. W 1991 roku został mianowany proboszczem tejże parafii.
W latach 1992-2001 ksiądz Andrzej Morawski był duszpasterzem w Rosji. Został tam skierowany przez arcybiskupa Damiana Zimonia w odpowiedzi na prośbę administratora apostolskiego w Moskwie, arcybiskupa Tadeusza Kondrusiewicza. Pierwszą placówką objętą w Rosji była Parafia Świętego Michała Archanioła w Siemionowce w Krasnodarskim Kraju. Pełnił w niej funkcję budowniczego kościoła od 1992 do 1994 roku. Jak zapisał w swojej relacji: „Praca tutaj to praca typowo misyjna. Aktualnie w ciągu miesiąca odprawiam Msze Święte w 16 różnych miejscowościach.” W latach 1994-1996 był proboszczem w Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Moskwie. Zostało mu także powierzone prowadzenie prac budowlano-adaptacyjnych w nowych obiektach nabytych dla Seminarium Duchownego w Moskwie. Pomagał także w pracy tamtejszej Kurii Biskupiej.
Od 1996 do 2001 roku sprawował obowiązki proboszcza Parafii Matki Bożej Różańcowej i Świętej Barbary w Krasnodarze, równocześnie budując tam kościół. Konsekracja świątyni miała miejsce 3 września 2000 roku. Zarówno inicjatywy budowlane, jak i duszpasterskie wspierane były regularnie przez diecezjan archidiecezji katowickiej, a koordynowane przez wszystkie lata przez ówczesnego wikariusza generalnego, późniejszego arcybiskupa Wiktora Skworca.
Posługa księdza Andrzeja Morawskiego w Rosji zaowocowała wybudowaniem dwóch kościołów oraz zarejestrowaniem i organizacją czterech parafii: w Siemionowce, Krasnodarze, Anapie i Armawirze. W 1997 roku został mianowany dziekanem parafii Północnego Kaukazu. Był członkiem Rady Kapłańskiej, Rady Konsultorów, Komisji do spraw kontaktów z władzami świeckimi Konferencji Episkopatu Biskupów Rosji. W roku 2000 otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej Katowickiej i uzyskał papieski tytuł prałata honorowego.
Po powrocie do Polski przez kilka tygodni pomagał duszpastersko w Parafii Trójcy Przenajświętszej w Piekarach Śląskich-Szarleju oraz Parafii Świętego Michała Archanioła w Katowicach. W latach 2001-2003 pełnił funkcję administratora, a od 2003 do 2014 roku został mu powierzony urząd proboszcza Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach. Od 2001 roku przez cztery lata katechizował w Szkole Podstawowej nr 32 im. Bohaterów Monte Cassino w Katowicach-Piotrowicach. Posługiwał przez lata w stałym konfesjonale Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. W latach 2013-2017 był kapelanem szpitalnym w Ośrodku Diagnostyki i Leczenia Chorób Kobiecych w Katowicach.
Po przejściu na emeryturę w 2014 roku zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Zmarł 8 marca 2024 roku, w 49. roku kapłaństwa, mając 73 lata. Jego pogrzeb odbył się 15 marca w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach. Liturgii żałobnej przewodniczył arcybiskup Wiktor Skworc.
- Szczegóły
Dziękujemy księdzu Piotrowi Jankowskiemu SAC za wygłoszone 5 marca konferencje nawiązujące do błogosławieństw i wynikającej z nich gorliwości kapłańskiej. Dziękujemy również wszystkim uczestnikom dnia skupienia. Zapraszamy na kolejne.
- Szczegóły
5 marca 2024 r. zapraszamy szanownych księży emerytów naszej archidiecezji na kolejny XXXV dzień skupienia.
Rozpoczniemy o godz. 10.00. Temat naszych rozważań to słowa św. Piotra: "do tego zostaliście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo" 1 P 3,9.
Przez myśli na ten temat przeprowadzi nas ks. Piotr Jankowski SAC.
Do zobaczenia. Z Bogiem.
- Szczegóły
Z przykrością zawiadamiamy, że 24 stycznia 2024 r. zmarł śp. ksiądz Jan Andres, lat 85, rocznik święceń 1962 (62. rok kapłaństwa), były proboszcz parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach..
Uroczystości jego pogrzebu będą miały następujący przebieg:
• w środę, 31 stycznia br.
w parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach:
o o godz. 10.30 - modlitwa różańcowa,
o o godz. 11.00 - Msza Święta eksportacyjna,
• we czwartek, 1 lutego br.
w parafii Świętego Józefa w Katowicach – Załężu:
o o godz. 10.30 - modlitwa różańcowa,
o o godz. 11.00 - Msza Święta pogrzebowa.
ŚP. KS. JAN ANDRES, urodził się 1 listopada 1938 roku w Chorzowie jako syn Józefa i Franciszki z domu Czardybon. Ojciec jego pracował na kopalni Kleofas, matka zajmowała się gospodarstwem domowym i wychowywaniem dzieci. Miał starszą siostrę i dwóch starszych braci. Ochrzczony został 13 listopada 1938 roku w parafii Świętego Józefa w Załężu. Sakrament bierzmowania otrzymał w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach dni 29 maja 1950 roku przybierając imię Józef.
Swoją edukację rozpoczął od szkoły powszechnej nr 24 im. Ignacego Mościckiego w Stalinogodzie-Załężu. Po jej ukończeniu w 1952 roku, wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego imienia Świętego Jacka w Stalinogrodzie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości postanowił wstąpić do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i został przyjęty. Lekarz w opinii przed przyjęciem do seminarium napisał o ks. Janie: „inteligentny – nauka szła dobrze. Towarzyski (…)”, zaś proboszcz dopowiada w swojej: „był zawsze bardzo ułożonym chłopcem, miłym (…), zgodliwym i dobrze wychowanym”. Pracował w zespole soborowym. Pracę naukową napisał z historii Kościoła w Polsce na temat: „Fundusz wolnych kuksów a budownictwo kościołów na Górnym Śląsku”.
Święcenia diakonatu otrzymał 8 kwietnia 1962 roku w seminarium w Krakowie z rąk biskupa Juliusza Bieńka, zaś święceń prezbiteratu 24 czerwca 1962 roku udzielił mu ówczesny biskup koadiutor Herbert Bednorz.
Po święceniach, w ramach tak zwanego zastępstwa wakacyjnego, posługiwał w parafii Świętego Józefa na Załężu od 2 lipca do 4 sierpnia 1962 roku w charakterze wikariusza parafialnego. Później, od 5 sierpnia do końca tego miesiąca zastępował ks. dra Sobańskiego, rektora kaplicy cmentarnej na Załężu. Jak się później okazało, jednocześnie zastępował też doraźnie kapelana w Szpitalu przy ul. Francuskiej w Katowicach.
Pierwszą jego stałą placówką duszpasterską była parafia Świętego Józefa Robotnika w Katowicach-Józefowcu (1962-1965), następnymi miejscami posługi wikariuszowskiej były parafie: Świętego Jana Nepomucena w Bytomiu-Łagiewnikach (1965-1968), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej (1968-1971), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piekarach Śląskich-Brzezinach (1971-1975) oraz Świętego Mikołaja w Lublińcu (1975-80)
Wiele razy prowadził letnie rekolekcje Ruchu Światło-Życie. Bardzo dobrze pracował z młodzieżą i głosił ciekawe kazania dla dzieci. W 1980 roku został mianowany najpierw wikariuszem-ekonomem parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Katowicach-Wełnowcu, a około dwa miesiące później biskup Herbert Bednorz mianował go proboszczem tejże parafii. Po czterech latach, w czerwcu 1984 roku został zamianowany administratorem parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach. Kwartał później otrzymał dekret mianujący go proboszczem żorskiej parafii na kolejne 20 lat. Tam kontynuował rozpoczętą już budowę kościoła oraz zaplecza parafialnego. Jak później sam napisze, dla tego dzieła poświęcił wiele własnych sił, ale też środków finansowych.
W każdej z parafii katechizował – zarówno dzieci jak i młodzież. Średnio po około 20 godzin tygodniowo. W niektórych parafiach prowadził również katechezę dorosłych w wymiarze jednej lub dwóch godzin w tygodniu. Od 1990 roku katechizował już w szkołach, tak podstawowych jak i średnich. W parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach pełnił również posługę kapelana szpitalnego w Szpitalu nr 2. Był też, począwszy od 1995 roku, duszpasterzem górników w Archidiecezji Katowickiej, a od 1997 roku Asystentem Kościelnym Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej.
W 1987 roku obchodził srebrny jubileusz święceń prezbiteratu, a w roku 2002 obchodził ich 40. lecie. Dwa lata później, w 2004 roku osiągnął wiek emerytalny i poprosił ówczesnego biskupa Damiana Zimonia o zwolnienie go z urzędu proboszcza i przeniesienie na emeryturę. Zgodę otrzymał. Z dniem 1 sierpnia 2004 roku został zwolniony z urzędu i przeszedł na emeryturę. Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Jednak już w 2006 roku poprosił ówczesnego biskupa Damiana Zimonia o zgodę na pracę w Szwajcarii w diecezji Sion. Posługiwał tam duszpastersko przez 13 lat. Dopiero w 2019 roku ponownie zamieszkał w Domu Świętego Józefa w Katowicach (Dom Księży Emerytów).
W 2012 roku świętował swój złoty jubileusz święceń prezbiteratu, a dziesięć lat później, w 2022 roku 60. lecie kapłaństwa.
Zmarł 24 stycznia 2024 roku, w 86 roku życia i 62 roku kapłaństwa. W testamencie napisał między innymi: „Dziękuję Bogu za dar mojego życia, za dar wiary chrześcijańskiej, za dar kapłaństwa (…). Przepraszam Boga za wszystkie zmarnowane łaski i proszę o miłosierdzie, o niebo”. Jego pogrzeb odbył się 1 lutego 2024 roku w parafii Świętego Józefa w Katowicach – Załężu, gdzie został pochowany. Mszy pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił biskup Marek Szkudło.